شاپرک خانم

این روزها بد جوری همه چی قاطی شده ، نگرانم ، مضطربم ، فکرم مشغوله و اصلا نمی دانم قراره چی کار کنم . همیشه فکر می کردم برنامه های برای شروع دارم و راستش الان یک حس ترس از شکست توی وجودم رخنه کرده و نمی دانم دارم به کدام سمت می رم.انگار با چشم های بسته باید یک راهی رو که نمی شناسم برم . امیدوارم کم نیارم و بتوانم موفق باشم. اول از همه باید یک کم خستگی در کنم و توی همین زمان به ایده ها و فکرهام بپردازم شاید بتوانم از توی دلش یک چیز قشنگ در بیارم و بقیه عمرم را سرگرم انجامش باشم .نگرانم شاپرکم و خیلی تنها نوشته شده توسط Shapark در بیست و یکم فروردین ۱۴۰۳ | شاپرک خانم...

من عاشق اینم که دوست داشته بشم و یکی قلبش برای من بتپه . اما فکر کنم این اتفاق هیچ وقت برای من نمی افته . هیچ وقت هیچکس عاشق من نمی شه.

شاپرک خانم...

اینکه بخوای یک تصمیم بگیری که بتوانی بقیه عمرت را سپری کنی یکم ترسناکه . من الان جایی وایستادم که احساس ترس توی کل وجودم رخنه کرده، یعنی من راه خودم را پیدا می کنم . یعنی می توانم موفق بشم .امیدوارم . بعضی وقتا باید زد توی دل ترس و جلو رفت . باید شروع کنم. البته یکم وقت لازم دارم. نوشته شده توسط Shapark در بیست و ششم فروردین ۱۴۰۳ | شاپرک خانم...